Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964r.- Kodeks rodzinny i opiekuńczy (dalej k.r.o.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Jednakże istnieje pewna kategoria składników majątkowych, które z mocy ustawy mimo, iż nabyte zostaną w trakcie trwania małżeństwa, nie będą objęte wspólnością ustawową i w konsekwencji stanowić będą majątek osobisty każdego z małżonków.
Zgodnie z art. 33 pkt. 2 k.r.o. do majątku osobistego należą przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił. Oznacza to co do zasady, iż składniki majątkowe nabyte na podstawie powyżej wskazanych tytułów stanowić będą majątek osobisty danego małżonka. Jednakże istnieje możliwość aby osoba, która dokonuje rozdysponowania swoim majątkiem wskazała, iż zgodnym z jej wolą jest to, aby dany składnik majątkowy nie wszedł do majątku osobistego określonej osoby, na rzecz której dokonuje ona przysporzenia, a objęty był wspólnością majątkową małżeńską.
Obrazując powyższe, co do zasady jeżeli rodzice zawrą z synem umowę darowizny, na podstawie, której przekażą mu nieruchomość, nieruchomość ta stanowić będzie jego wyłączną własność. Jednakże nic nie stoi na przeszkodzie, aby w akcie notarialnym umieścić wzmiankę, iż przedmiot umowy objęty jest wspólnością ustawową małżeńską, która powstała na skutek wstąpienia syna w związek małżeński. W tej sytuacji przedmiotowa nieruchomość objęta zostanie wspólnością ustawową i w razie rozwodu syna z żoną będzie podlegać podziałowi./IM